Kalktı Göç Eyledi Divane Gönlüm | unmaz Sofu gevherini yabana atmaz Yalınız sofunun ektiği bitmez Kendinin kalbinde karası gitmez Yapısın yapıma bir taş bu |
Kamil Olanların Bellidir Yeri | ar Gevheri Der Hem Sazım Sözüm Üste Armağan Eyle Gel Canını Dosta Kimi Abdal Olup Girmişsin Posta Aba |
Kara Gözlü Yarım Ben Gider Oldum | ayıgör Gevheri de der ki sakın açılma Yanılıp da dilden bir söz kaçırma Ellerin yanında göğsün geçirme DüŠ|
Kerem Eyle | a kardaÅŸ kerem eyle |
Kılıçlı Maya (Ya Bülbül Güle Kon) | Mustafam ağzından gevherin saçar (ya) Güzeller boyuna libaslar biçer (ya) Geçer bu hubluğun eyyamı geçer Harı var pençeyi |
Kimseler Bilmez | ler bilmez Gevheri ümidim Hak tan Yandı bu bağrım firaktan Ey efendim derd-i aşktan Ölürüm kimseler bilmez |
Kuğu (Geçerken Şu Yere Uğradı) | olur mu Gevheri der bu kuğunun kasdi ne Kına vurmuş ellerinin üstüne Kurban olam gözlerinin mestine Ak kuğuda böyle |
Mecnun a Dönmüşüm | 6, sayfa 168) (Gevheri ye ait olarak) Mecnun a dönmüşüm bilmem gezdiğim Dağlar mıdır sahra mıdır yol mudur Dos |
Mecnun a Dönmüşüm 1 | 86, sayfa 168) (Gevheri ye ait olarak) - Aynı sözlerle Türk Halk Şiiri Antolojisi - Ali Püsküllüoğlu Bilgi Yayınları: 224, Antol |
Mecnun a Dönmüşüm 2 | yar amman) Gevheri der bulmam kimseden vefa Dost diye kimseyle sürmedim sefa (uy amman amman yar amman) Hubların aşığa ettiÄ |