Şu Kimsesiz Sahralarda | lı şiresinden Seyrani gam deresinden Cuş eyledi selim benim |
Süphandı (Sübhün Çağı) | canım ona gurbandı |
Sureta Karına Mahluku Ä°nsan | Ÿti kaldı Seyrani yim henüz aÅŸkım dolmadı MaÄŸrur olan muradını bulmadı Melek tevekkeli ÅŸeytan olmadı Azrail la la ya i |
Susturdu Sazları Fennin Rebabı | ±karır Ey Seyrani var mı sözün hatası Bulunmaz dünyanın elbet ötesi Ermeni nin Rum un yaÄŸlı ketesi Kaypak müslümanı |
Takatım Kalmadı Aşkın Yayının | olup ağlamış Seyrani yi bir kıl ile bağlamış Muhabbet bendidir kıramıyorum |
Takdirine Uygun Fi lim Muvafık | ği günah Seyrani yim kabul eyle hacetim Sen kabul etmezsen yok selametim Benim çile çekmekliğe takatim Var mı yok mu sensin |
TaÅŸ Bağırlı DeÄŸirmenin Ununu | Ÿ Derun-ı Seyrani öz benim deÄŸil Dilden iÅŸitilen söz benim deÄŸil Seyr-i cihan eden göz benim deÄŸil Ben yok iken gözde ne |
Tekebbürlük Etme Aslını Düşün | br>
Erenler elinden Seyrani elbet Yetişmiş cihanda fidan değil mi Ecel şarabının acısı başka N ola gelmeseydim cihana keşke |
Teleksiz Kanatla Şahin Uçamaz | l madeni Aşık Seyrani den sorsunlar seni Soyu insan huyu melek sevdiğim |
Tevekkül Babına Eyle İntisab | br>
Yaratmış Seyrani Hak ağzında dil Dilini söyleyip durma Hakkı bil İsm-i cismin ateş ab u türab bil Can Ruhulkudüs ten ç |